పరిచయం

శ్రీ.దొండపాటి కృష్ణ

          నేను (దొండపాటి కృష్ణ) 24 నవంబర్ 1989న కొత్త రేమల్లె గ్రామం, బాపులపాడు మండలం, కృష్ణాజిల్లా, ఆంధ్రప్రదేశ్లో శ్రీ.దొండపాటి గోవర్ధనరావు, శ్రీమతి.రంగమ్మ దంపతులకు జన్మించాను. సంస్కృతి సంప్రదాయం కలగలిపిన కుటుంబంలో జన్మించడంతో, మొదట్లో ఏవేవో ఆలోచనలు చుట్టిముట్టినా చివరకు కవిత్వం వెంట పరుగులు తీయడం మొదలెట్టాను. వంశపారపర్యంగా ఉన్న కారణం చేత కవిత్వం రాయడం త్వరగానే అలవడింది.

         గ్రాడ్యుషన్ చదువుతున్న రోజులనుంచి ఆలోచనా సరళి పెరగడం మొదలైంది. అటువంటి తరుణంలో అమితంగా ఆకట్టుకున్న అంశాలు రెండు. మొదటిది- తెలుగు అధ్యాపకులు శ్రీ. గంగాధరరావు గారు జైపూర్ కృత్రిమ కాలుతో తరగతికొచ్చి, తెలుగు పాఠాలను ఆస్వాదిస్తూ బోధించడం! పదవీ విరమణకు దగ్గరగా ఉన్న రోజుల్లో కూడా ఆయనలా సంతోషంగా పాఠాలను బోధించడం నన్ను కదిలించింది.

శ్రీ. గంగాధర రావు

         రెండవది- సినీ గేయ రచయిత ‘సిరివెన్నెల’ సీతారామ శాస్త్రి గారు, ఒక పాటల వేడుకలో తను రాసిన పాట గురించి వివరిస్తూ, దిగజారిపోతున్న తెలుగు భాష మరియు సాహిత్యం గురించి పడిన మనోవేదన నా గుండెలకు తాకింది. సహజసిద్ధంగా నిర్మించబడిన సంస్కృతి సంప్రదాయాలు పడిపోతున్న తరుణంలో, గంజాయి తోటలో తులసి మొక్కల్లా కవులు, ప్రబోధకులు దానిని నిలబెట్టడానికి చేస్తున్న కృషికి ఉడత సాయమైనా చేయాలన్న తలంపు నుండి ప్రభవించినవే నా ఆలోచనలు. ఈ రెండు విషయాలు మాతృభాష కోసం ఏదైనా చేయాలని పరితపించేలా చేశాయి. ఆ తపనలు కవిత్వంవైపు మనస్సును మళ్ళించాయి. 2007వ సంవత్సరం మొదలు అడుగులతో మొదలైనా కవిత్వం నేడు పరుగులందుకోవడంలోనూ ముందుంది. అడుగుల కవిత్వం పరుగులుగా మారడానికి ముఖ్య వ్యక్తి, మార్గ దర్శకుడు, గురువు గారైన పూజ్యులు శ్రీ.చెరుకువాడ సత్యనారాయణ (C.S) గారు.

శ్రీ. చెరుకువాడ సత్యనారాయణ (C.S)

         నా పోస్ట్ గ్రాడ్యుషన్ ను 2010–13 కాకినాడ JNTU లో చదువుతున్న రోజుల్లో, అక్కడ స్నేహితుని ద్వార C.S గారితో పరిచయం ఏర్పడింది. కవితలెలా రాయాలో కూడా సరిగ్గా నాకు తెలీదు. చిన్న చిన్నగా అక్కడక్కడే పరిభ్రమించే ఆలోచనలు C.S గారి సాంగత్యంలో ప్రపంచాన్ని చూడడం ప్రారంభించాయి. ప్రతి సమస్యను తన సమస్యగా ఊహించుకునేలా చేశాయి. ఒక సందర్భాన్ని లేదా సమస్యను కవిత్వంగా ఎలా మలచాలో C.S గారు వర్ణించిన తీరు వర్ణనాతీతం. ఆయనకేలా కృతఙ్ఞతలు తెలపాలో తెలియడం లేదు. ఆయనిచ్చిన ప్రోత్సాహంతో ముందూ వెనుక ఆలోచించకుండా విపరీతంగా 150కి పైగా కవితలను రాసేశాను. 

    మహానగరానికి (హైదరాబాదు) వచ్చాక కాని గ్రహించలేకపోయాను - నేనసలు రాసింది కవిత్వమే కాదని, మాట్లాడుకునే మాటల్నే ముక్కలు ముక్కలుగా చేసి లైను కింద లైనుగా అమర్చుతున్నానని. గురువుగారు నాలో రచనా శక్తిని పెంపొందించడానికి తప్పులేం వెతక్కుండా ప్రోత్సహించారని అర్ధమైంది. రాయడం అలవాటయ్యాక మానుకోలేం కదా! అంతకు ముందు నుంచే కథలు రాయడం మెల్లిగా అలవాటయ్యింది. వాటిని కథలని అంటారో లేదో తెలుసుకుందామని "సుజాత తిమ్మన" గారికి పంపిస్తే, ఆమె బావున్నాయని మెచ్చుకుని 'అచ్చంగా తెలుగు' అంతర్జాల పత్రికకి పంపించమని ప్రోత్సహించారు. కళాకారులకు ప్రశంశ, ప్రోత్సాహకాలే ఆయువు కదా!

శ్రీమతి. సుజాత తిమ్మన 

          ఈ వెబ్ సైట్ నుందు కథలను, కవితలను పొందుపరచడం జరిగింది, జరుగుతూనే ఉంటుంది. నేను చేస్తున్న ఈ వెబ్ సైట్ ప్రయత్నం మీకందరికీ నచ్చుతుందని ఆశిస్తున్నాను. మీరు మీ కామెంట్స్ ను క్రింది బాక్స్ నుండి పంపించగలరు. ప్రత్యక్షంగా సాయం చేసిన C.S గారికి మరియు పరోక్షంగా సాయం చేసిన మిగిలిన వారందరికీ కృతఙ్ఞతలు తెలియజేస్తున్నాను. మరిన్ని వివరాల కొరకు ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

Tweet